موسير به دليل دارا بودن خواص دارويي، خوراكي و صنعتي مورد بهره برداري بي رويه و شديدي قرار مي گيرد و هر ساله مقدار زيادي موسير از رويشگاه هاي طبيعي استحصال مي شود. از طرف ديگر اين گياه ارزشمند به علت تخريب مراتع، چراي بيش از حد عرصه هاي طبيعي و هجوم آفات به شدت در حال انقراض است. به دليل محدوديت در تكثير استفاده از فنون كشت بافت مي تواند راه مناسب و سريعي براي ازدياد موسير به دليل محدوديت در رش هاي مرسوم تكثير محسوب گردد. به منظور تكثير موسير از طريق كشت بافت تحقيقي در قالب دو آزمايش جداگانه بر روي ريز نمونه ها در محيط كشت MS انجام شد. نتايج نشان داد. بيشترين تعداد پيازچه (متاوسط 5/47) در تيمار 2 ميلي گرم در ليتر BA و 1 ميلي گرم در ليتر NAA و قند به ميزان 60 گرم در ليتر به دست آمد. در آزمايش دوم اثر نوع قند و اثر متقابل نوع قند و سطوح مختلف قند بر توليد پيازچه معني دار نبود. اين نشان دهنده اين است كه مي توان به جاي ساكارز از شكر معمولي استفاده نمود و هزينه هاي توليد را به طور قابل ملاحظه اي كاهش داد.